Het heeft weer even geduurd maar hier is weer een verhaaltje. Het was ook zo druk de laatste tijd en er is zo veel om van te genieten dat ik soms gewoon even vergeet dat ik niet in nederland zit en dat jullie allemaal willen weten hoe het met me gaat hahaha. Vooral het weer geniet ik nu erg van het is nog winter en het is al rond de 20 tot 25 graden. Ben benieuwd wat de zomerngaat brengen. Waar ik ook ontzettend van geniet is natuurlijk de kleine man. Ow wat ben ik van hem gaan houden. En hij ook van mij ik mag absoluut niet weggaan zonder terug te komen. Helaas heb ik dat afgelopen zondag wel gedaan. Ik ging namelijk met de andere au pairs naar laffette dit is een plaatsje met een heel groot meer en heel veel bos dus daar hebben we lekker geluncht. Het was erg gezellig en we hebben veel dingen besproken. Na een lange wandeling ( jaja er word ook aan de lijn gedacht) zijn we weer richting huis gegaan. Het was en lange dag maar vooral veel meiden praat dus vandaar dat het verhaal over laffette niet zo lang is hahaha. Toen ik weer thuis kwam was de famillie weg. Dus ben ik ff lekker buiten gaan zitten in het zonnetje. Ik was daar dan ook in slaap gevallen. Maar dat duurde niet lang want voor ik het wist had ik het klein monster op me schoot zitten die met me wou spelen. Hij was super blij maar dat bleek een uur geleden wel anders te zijn. Dit is wat er was gebeurd: de familie wou zoals elke zondag even een kopje koffie gaan drinken dus iedereen maakte zich klaar om weg te gaan. Gillium was ook helemaal aangekleed maar weigerde zijn jas aan te doen. Hij bleef maar door het huis rennen en zoeken. Drissia en jean snapte er niks van. Totdat hij mijn kamer in liep (wat hij normaal doet om met de ipad te spellen) maar deze keer was hij naar mij op zoek hij pakte me broek en is daarmee door het huis gaan lopen in de hoop dat ik dan wel tevoorschijn kom. Ik speel namelijk vaak hide and seek met hem. Maar helaas ik was er niet dus zag gillium nog maar 1 oplossing en dat was op de grond gaan liggen en heel hard huilen ( ben zo blij dit ik dat nou nooit deed haha) vervolgens na een half uur vechten is hij de auto in gegaan en hij stopte pas met huilen toen hij eten had. Voor de ouders natuurlijk heel verveelend maar voor mij heel fijn om te horen dat de kleine man mij net zo erg mist als ik hem. Ik zit hier echt helemaal op me plek. Ik ben super blij dat ik deze stap heb gemaakt en ik heb al zo veel geleerd . Bijv: ik eet nu ineens asperges en vis (ja mam je leest het goed vis) en me kamer is ook al 2 weken netjes (ja mam je leest het weer goed 2 weken) maar mischien niet zo handig dat ik. Dat dan weer zeg want nu word dit mischien ook verwacht van me als ik terug ben hahahaha. Nou iedergeval het gaat hier helemaal top. Dat was het weer voor nu maar zal snel weer schrijven. Tot gauw Xxxxxx